Tak bardzo tęsknimy...
Ten rok zleciał tak szybko, nigdy wcześniej
nie był tak krótki, a zarazem tak długi. W głowie totalny mętlik,
chwilami pustka nie do zniesienia, wszystko wciąż wraca. Na każdym kroku
jest twój ślad, aż serce się kraja pomyśleć, że to tak się skończyło.
Wciąż pamiętam twój ciepły głos i zapach. W głębi przeczuwam, że nam
towarzyszysz, być może nie potrafimy odczytać twoich znaków obecności,
to takie trudne i nie do zaakceptowania, że już nie mogę Cię zobaczyć i
porozmawiać. Tyle czasu... nadzieja nas niszczy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz