wtorek, 12 marca 2013
pamięć nie zawodzi.
Pamięć nie zawodzi, przywołuje dawne wspomnienia.
Często rozmawialiśmy o przyszłości i o wspólnych planach, rozmawialiśmy o tym, ale nie potrafiłem sobie tego po prostu wyobrazić, była jakaś blokada tak jakby wymazany obraz przyszłości.
Cieple wspominam wczesne lata dzieciństwa niedzielne obiady i spotkania u dziadków, święta, urodziny i inne ważne wydarzenia w roku. Nigdy nie zapomnę naszej wspólnej troski, miłości i solidarności, przecież byliśmy gotowi oddać za siebie swoje życia, to ciężko opisać. Z uśmiechem na twarzy wspominam nasze kłótnie, sprzeczki bo przecież po kilku minutach wrogości z powrotem wszystko wracało do normy. Bardzo chciałbym Cię odzyskać chociaż na jeden zwykły dzień, ale wiem, że nie dotrzymałbym słowa i nie pozwoliłbym Ci już nigdy więcej odejść.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Dlaczego musiało tak się stać ... Tęsknimy za Tobą Paulinko
OdpowiedzUsuńSzczerze ci wspólczuje Damianie.
OdpowiedzUsuńJa tez straciłam ważna dla mnie osobe w zyciu i choc od jej śmierci upłynelo już 11 lat,dalej nie moge sie z tym pogodzic......Też był to wypadek samochodowy :(
Trzymaj sie.
Pozdrawiam